به تاکید تمام باید تصریح کرد که نه فقط عامّة مردمِ پیشاانقلاب، همان اکثریت مستضعف، هیچگاه خواهان هیچیک از ابربینشها و ابرسیاستهای ویرانگرِ ضدعدالتیِ افسادیِ اشرافیت‌‌پرورِ فقرومحرومیت‌زایِ راهبردی نظام نبودند که به جرات میتوان گفت هیچ یک از فعالان سیاسی و رهبران را هم نمیتوان تصور کرد حتّی به یکی از بینشها و ابرسیاستهای راهبردی امروز نظام باوری داشتند.
یادمان باشد اگر اکثریت مردم از جریان خشم و خروش و خشونت جاری حمایت نمی‌کنند، از آن روست که این جریان را هم فاقد رهبریتی وجیه‌الملّه و شناخته‌شده می‌داند و هم از آن خشونتها بسیار گریزان است و هم از حامیان و مدافعان اروپایی‌ـ‌آمریکایی آن بشدت بیمناک و مشکوک هستند.
آنچه در زیر می‌خوانید مصاحبه‌ای است که بنده به درخواست مجله فرهنگ امروز انجام داده‌ام. اما فرهنگ امروز به دلیل پافشاری بر حذف حدود یک چهارم از نکات مهم و محوری مصاحبه و مخالفت بنده، از انتشار مصاحبه انصراف جست. به همین سبب، متن مصاحبه درباره وقایع سه ماه گذشته را در کانال تلگرامی و وبسایت شخصی‌ام منتشر می‌کنم.
اندیشه کنیم ما از میهن‌دوستان غیورمان در 16 آذر 1332 که آن گونه برای استقلال و عزّت ایران جانفشانی کردند چگونه به این نوع از میهن‌دوستان غیوری رسیده‌ایم که هماهنگ و منظم در حال تدارک سیطرۀ ذلت‌بار ضداستقلالی و ضدآزادی و ضدجمهوریتی و ضددموکراتیک آمریکاییان در دورۀ رژیم کودتا هستند.
آیا نباید شورایعالی امنیت ملّی و رسانۀ موسوم به ملّی و سایر رسانه‌های میهن‌دوستِ پایبند به آرمان عزتبخش استقلال و حاکمیت ملّی، روی هشدارهای راهبردی قانون‌گذاران آمریکا حساب جدّی‌ای باز کرده، دست به تجدیدنظری راهبردی بزنند؟ و فضای سیاسی انتظار روزانه برای رفع تحریم‌ها را واقع‌بینانه کنند؟
متحیّرم که چگونه نظام از یک طرف مجدّانه تلاش می‌کند راه ورود و سیطرۀ سخت‌افزارانۀ سیاسی و نظامی افرنگیان حیله‌گر سفّاک را حتی‌الامکان مسدود کند اما راه ورود و سیطرۀ همان‌ها را با سیاست‌های ویرانگر آشکار خود در عرصۀ داخلی هر چه بیشتر می‌گشاید!
جناب آقای رئیسی! آیا شما بواقع به آنچه گفته‌اید باور دارید و یا محض آرام‌کردن فضای بسیار ملتهب و فورانی موجود اظهار کرده‌اید؟ در هر صورت، آیا به ذهنتان خطور نکرد که با ارزش‌خواندن قانون ”حجاب اجباری“ و قانون ”گشت ارشاد“، امکان دارد چنانچه حاقّ منظور شما را معترضان بدرستی دریابند نارضایتی و خشم‌شان حتی شعله‌ورتر هم شود؟
جناب آقای رئیسی! برای شما حقیقتا روشن نیست که اصل 27 قانون اساسی دربارۀ تظاهرات و تجمعات سیاسی و صنفی اعتراضی است و هیچ ربطی به طرح و بحث و تضارب آراء و اندیشه‌ها ندارد که بتواند در چارچوب کرسی‌های آزاداندیشی قرار گیرد؟
