
آری! مقامات و مسئولان باید نکوهش و سرزنش شوند.
اما آیا قوهٔ قضائیه و دستگاههاي امنیتی سرزنشکنندگان و معترضان را به شدت مورد عقوبت و مجازات قرار نداده و نمیدهند؟
ملاحظه میشود چرا دستگاه قضا باید در اجرا و عمل کاملا مستقل باشد و مطلقا از سایر نهادهای نظام بویژه نهاد انتصابکنندهٔ رئیس دستگاه قضا حرفشنوی نداشته باشد؟
ملاحظه میشود چرا دستگاههاي امنیتی باید مستمرا تحت نظارت دقیق مجلس شورا باشند؟
آیا دیرهنگام نیست فهم این نکته که سربازان امام زمان خواندن کارمندان و اعضای نهادهای امنیتی اشتباهی راهبردی است که نظارت بر آنها را کاملا منتفی میکند؟
روشن نیست که هر اقدامی از سوی هر مقامی که به انفعال و بلهقربانگویی مجلس منجر شود نظارت باواسطۀ مردم بر رفتار مقامات را بشدت ضعیف خواهد کرد؟
و روشن نیست این بلهقربانگویی مجلس بانضمام سرکوب و فرمانبرداری رسانهها دلالتی جز نفی جمهوریت و مردمسالاری ندارد؟
سرکوب و پایمالکردن آرمانهای انقلاب شاخودم دارد؟
پناه بر آن حسیب شهید وکیل از شهوات ثروت و قدرت و شهرت و محبوبیت و جاه.
“وما لنا الانتوکل علیالله و قد هدانا سبلنا و لنصبرن علی ما اذیتمونا و علیالله فلیتوکلالمومنون”(سوره مبارکه ابراهیم، ۱۲).
سعید زیباکلام
۲۶ خرداد ۱۴۰۱