بقره: ۱۱۸ “و قال الذین لایَعلَمونَ لَو لایُکَلِّمُنَا اللهُ أو تَأتِینَا ءَایَهٌ کذلک قال الذین مِن قَبلِهِم مِثلَ قَولِهِم تَشَابَهَت قُلُوبُهُم قد بَیَّنَّا الأیاتِ لِقَومٍ یوقِنون”.
“و آنان که علمی نداشتند گفتند چرا حضرت حق با ما سخن نمی‌گوید و یا ما را آیتی نمی‌آورد؛ آنهایی که پیش از ایشان در این دنیا بودند به همین سان سخن گفتند؛ قلوب ایشان مشابه هم شده است؛ بدرستی که آیات را برای قومی یقین‌کننده تبیین کردیم.”
حضرت حق پس از تذکر بدین واقعیت که همین سخن را پیشینیان هم گفته‌اند، اضافه میفرمایند که “قلوب ایشان مشابه هم شده است.” آیا این امر دلالت ندارد که حضرت حق بواقع در اینجا همسانی و تشابه سخن آنها را تعلیل می‌فرمایند؟ به عبارت دیگر، آیا مراد حضرت حق این نیست که: قول آنها مشابه است بدان رو یا بدان علّت که قلوب‌شان مشابه است؟