بازشناسی پارادایم علمی ایران (اندازه فایل: ۳۶۶٫۲ KiB )
بسم‌الله و بالله و فی سبیل‌الله و علی مله رسول‌الله
ماه‌ها پس از فراخوان یا دعوت مقام معظم رهبری به ایجاد جنبش نرم‌افزاری تولید علم در ایران، دعوت‌شدم تا درباره آن جنبش تأملاتم را به تحلیل بازگویم. آن سخنرانی با این سه سؤال شروع‌شد:
(۱)چرا پس از فراخوان جنبش نرم‌افزاری هیچ اتفاقی نیفتاد؟
(۲)چرا سال‌ها قبل از فراخوان مذکور هیچ اتفاقی نمی‌افتاد؟
(۳)چرا تا آینده‌هایی قابل پیش‌بینی هیچ اتفاقی هم نخواهدافتاد؟
در آنجا تلاش‌کردم با تحلیل شواهد موجود پاسخ آن سه سؤال را بدهم. از آن پس تاکنون، هر سال دست‌کم یک سخنرانی با محوریت جنبش نرم‌افزاری در مناسبت‌های مختلف در دانشگاه‌های سراسر کشور ایرادکرده‌ام. از سکوت‌های مطلق و طولانی معنادار، و ایما و اشارات جسته و گریخته بسیاری از همکسوتان دانشگاهی و حوزوی ظرف این سنوات متوجه‌شده‌ام که ابداً با مطالب تصریح‌شده در آن سؤالات یا روی‌هم‌رفته موافق نیستند یا به شدت مخالفند و آن را کمال بدبینی یا کم‌بینی یا کج‌بینی می‌پندارند و با بی‌اعتنایی از کنار آنها می‌گذرند.(۱) اینک شایسته‌‌‌دیدم عصاره بحث و تحلیل‌های این سنوات را به نحو مدّون در معرض قضاوت تمام صنوف دانشگاهی و حوزوی اعم از دانشجو و طلبه و استاد و مدیران و مسئولان ذی‌ربط قراردهم. زیرا به‌رغم مواضع مندرج در آن سؤالات ـــ پس از فراخوان جنبش نرم‌افزاری هیچ اتفاقی نیافتاد، سال‌ها قبل از فراخوان مذکور هیچ اتفاقی نمی‌افتاد، تا آینده‌هایی نسبتاً دور نیز هیچ اتفاقی هم نخواهدافتاد ـــ ایجاد جنبشی نرم‌افزاری یا ارزشی‌ـ‌بینشی در دانشگاه و حوزه را امری حیاتی برای استمرار، تحکیم، و استقلال انقلاب اسلامی می‌دانم. تحلیل خود را در چند محور دسته‌بندی‌کرده‌ام.
ادامه‌ی مقاله را در فایل پی دی اف مطالعه نمایید:
بازشناسی پارادایم علمی ایران (اندازه فایل: ۳۶۶٫۲ KiB )
۱). سزاوار است دو استثنای درخور توجه را ذکرکنم. نخست اعتنای ویژه معاونت فرهنگی بیت رهبری و دیگری مجله سابق سوره و یاراه امروزین.
منتشر شده در: به دعوت بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق(ع)، بهار ۱۳۸۲