اخیرا نامهای از سوی دفتر معاونت حقوقی رئیس جمهور خطاب به وزیر کشور جهت اقدام برای تخلیه ویلای ۱۸۰۰ متری نیاوران که سالیانی است در اشغال آقای رحمانی فضلی، وزیر کشور سابق، میباشد صادر شده است (ر.ک. به متن نامه زیر همین پست). بسیار چشمگیر اینست که سازمان بازرسی کلّ کشور طی نامهای مورخ ۱۴/۱۲/۱۳۹۵ از رحمانی فضلی که در آن زمان وزیر کشور بوده، خواسته که ویلای نیاوران را تخلیه کند اما وزیر کشور هیچ وقعی به نامه سازمان بازرسی نمیگذارد و تا به امروز در ویلای بیتالمال بخوبی و خوشی مشغول عبادات و خدمات به نظام است.
ــ اینک سوالات چندی در جانمان جوانه میزند:
۱ـ مطابق کدام قانون و مقرّرات ویلای ۱۸۰۰ متری نیاوران در اختیار آقای رحمانی فضلی قرار گرفته؟
۲ـ کدام نهاد نظام و دقیقا کدام مقام حکومتی این ملک بیتالمال را در اختیار ایشان قرار داده؟۳ـ از چه تاریخی این بذل و بخشش صورت پذیرفته؟
۴ـ چرا در همان سال ۱۳۹۵، سازمان بازرسی کل کشور و سایر نهادهای قوه قضائیه اقدام به تخلیه ویلای نیاوران و بازگرداندن آن نکردهاند؟
۵ـ چرا آقای رحمانی فضلی که یکی از اعضای سلسله ذخایر نظام محسوب میشود نه تنها طی آن سالیان مطلقا هیچ اجارهای بابت ویلای نیاوران نمیپردازد که مطابق نامه فوقالذکر «هر ماه هزینههای قابل توجهی نیز از بیتالمال برای این ملک پرداخت میگردد»؟
۶ـ چرا آشیخ صادق لاریجانی و آقایان رئیسی و محسنی اژهای دستور پیگیری ماجرا تا تخلیه کامل بیتالمال را صادر نکردهاند؟
۷ـ چرا هیچیک از مقامات قوه قضائیه دوران شیخ صادق لاریجانی و جنابان رئیسی و محسنی اژهای اقدام به اخذ اجارهبها و نیز توقف پرداخت هزینههای قابل توجه از بودجه بیتالمال برای ویلای نیاوران نمیکند؟
۸ـ آیا ماجرای ویلای ۱۰۰۰۰متری لواسان که ۲۵ سال در تصرف سرلشکر فیروزآبادی، رئیس ستاد نیروهای مسلح، قرار داشت را به خاطر میآوریم که تنها پس از افشاگری و پیگیری آن از سوی جنبش عدالتخواه دانشجوییِ مستقل و شریف آن دوره در سال ۱۳۹۶، نامبرده ناچار به تخلیه آن شد؟
۹ـ آیا پرواضح نیست که اگر پافشاری غیورانه شورای مرکزی اتحادیه وقت جنبش عدالتخواه به پیگیری بیشتر ماجرا تا حصول نتیجه نمیبود آب از آب تکان نمیخورد و رئیس ستاد کل نیروهای مسلح کماکان تا آخر عمر در همان ویلا مستقر میماند زیرا پیشتر در سال ۱۳۹۲ رهبر نظام نظر/دستور بر تخلیه آن ملک را داده بودند؟
۱۰ـ آیا با این اوصاف، نمیتوان قایل شد که در حال حاضر هزاران ملک دیگر بیتالمال در تصرف غیرقانونی مقامات مقدس نظام است، بدون اینکه آنها ریالی بابت تصرف تجاوزکارانه خود به بیتالمال بپردازند؟
۱۱ـ آیا جز این است که تمام این اموال و املاک بیتالمال همگی امانتی در دست کارگزاران نظام است؟ براستی قوه قضائیه در همه این ۴۳ سال چگونه امانتداری میکرده؟
۱۲ـ بفرض که حفاظت از اراضی ملّی و کوهها و دشتها و بستر یا حریم دریاها و رودخانهها و غیره، ابدا جزو وظایف قوه قضائیه نبوده باشد. آیا اطلاعات کامل از تمام نهادهای نظام که در این سی/چهل سال گذشته با طیب خاطر به این املاک تعدّی و تجاوز کردهاند امانتی در اختیار قوه قضائیه نیست؟ چرا قوه عدلیه این امانت را تمام و کمال به مردم عودت نمیدهد؟ یعنی، چرا نمیگوید کدام نهادها، در زمان ریاست کدام مقامات عالیه، بدستور مشخص کدام مدیر، و با حمایت و همراهی کدام نهادها و مقامات دیگر به املاک و ثروت عمومی تجاوز کردهاند؟
۱۳ـ آیا اساسا برای قوه قضائیه امانتداری از اموال مردم در حوزه اطلاعات معنا و مفهومی دارد؟ اگر دارد، آیا اساسا خود را مکلّف به بازگرداندن آن امانتها میداند؟
۱۴ـ چرا عاقبتالامر، قوه قضائیه با همکاری قوه مجریه فهرست کاملی از نام نهادهای متجاوز نظام به اراضی در بستر یا حریم رودخانهها و دریاها را پنهان کرد؟ و چرا کمترین مجازاتی متوجه این نهادها و مقامات دستوردهنده جرم و تخلف نشد؟
۱۵ـ براستی برای حضرات آیات خدا و حجتهای اسلام روشن نیست که این شیوه حکمرانی فقط فساد میزاید و مفسدان را تکثیر انبوه میکند؟
۱۶ـ آیا شورایعالی قوه قضائیه صلاح نمیداند که بعوض نمایشهای کسلکننده و بیتاثیر تخریب شمار زیادی از ساختمانهای ویلایی نهادهای نظام که در آیندهای نه چندان دور مجددا سر بلند میکنند و به جان بیتالمال میافتند، باید برای بریدن یک سرِ اژدهای هفتسر فساد سیستمی، فهرست کاملی از املاک بیتالمالِ در اختیار مقامات فعلی و سابق و اسبق را با ذکر مشخصات تصرفکنندگان و ملک تصرفشده به اطلاع مردم برسانند و پیگیری تخلیه آنها را در تمام مراحل به اطلاع صاحبان این مرزوبوم برسانند؟
۱۷ـ آیا شورایعالی قضایی تردیدی دارد که سخنرانیهای ملالآور رئیس قوه که «باید چنین شود و نباید چنان شود» و ژستهای نمایشی مردمیبودن، تاثیری در رضایت و مقبولیت عمومی ندارد و احقاق حقوق و معیشت مردم، بویژه اکثریت بشدتمحرومشده، تغییر محسوسی نخواهد کرد؟
«و ما الحیوه الدنیا الا لعب و لهو»
(و نیست زندگانی دنیا جز بازی و سرگرمی)
سعید زیباکلام
۱۹ اسفند ۱۴۰۰